آن مرد...

چرا؟

برای چه اینقدر زنی
که از یاد آن مرد نمی روی
نمی روی زندگیت را بکنی
ظرفهایت را بشویی
ملافه ات را بتکانی از پنجره
و آنقدر بچه بیاوری که مادر شوی
اما نه
من مطمئنم
مادر بزرگ هم که شوی آن مرد
به تو فکر خواهد کرد
به تو روی نیمکتهای پارک بازنشستگی
به تو در باجه های بانک
به تو با آن ترانه ی لعنتى...

صبح به خیر بدون عشق بدون تو...

می گویند: "مردها در عشق قانون ساده ای دارند بخواهندت برایت می جنگند، نخواهندت با تو میجنگند."

اما من مردهایی را می شناسم

که درست وقتی می خواهندت

با تو و خودشان می جنگند

آنقدر می جنگند

تا از تو و خودشان

ویرانه به جای بگذارند

و کیست که ویرانه را دوست بدارد؟

آن روز دیگر دوستت ندارند

و می روند

مردها چه دوستت بدارند چه ندارند

یک روز یک جا سراغت را می گیرند

یادت می افتند

دلشان تنگ می شود...

اما ما زن ها

یک جور خاص عجیبیم

دوست داریم

دوست داریم

دوست داریم

دوست داشتنمان آرام است

جنگی نیست

نه برای به دست آوردن می جنگیم

نه از دست دادن

ما فقط در سکوت اتاق خوابمان

برق چشم مردی را مرور می کنیم

و چه باشد چه نباشد

گرمای آغوشش را به خویش می پیچیم

می مانیم، می سازیم و عشق می ورزیم

اما

اگر روزی خسته شویم

و کاسه صبر حوصله ما لبریز

یک شب

دو شب

سه شب

بیدار می مانیم

اشک می ریزیم

دلتنگ می شویم

و یک روز صبح بیدار می شویم

و می بینیم عشق زندگی‌مان در قلبمان مرده است!

از آن روز

از آن لحظه

دیگر فکر نمی کنیم

دلتنگ نمی شویم

سراغی نمی گیریم

ما زن ها از یک روز به بعد تمام می شویم.

کسى چــه مـــــى داند...

کسی چه می داند

شاید همین لحظه زنی

برای مرد سیاستمدارش می رقصد

یا پیانو می زند و

آواز می خواند

و جلوی جنگ جهانی بعدی را می گیرد

کسی چه می داند

شاید تنها شرط معشوقه ی هیتلر

به خاک و خون کشیدن دنیا بود

کسی سر از کار زن ها در نمی آورد

با سکوت شان شعر می خوانند

با لب هاشان قطعنامه صادر می کنند

با موهاشان جنگ می طلبند

با چشم هاشان صلح

زن باشى و...

جنگل هم باشی درختانت را که ببرند

بیابان می شوی 

فکر کن زن باشی

و احساساتت را بخشکانند...

او یک "زن"است

زن ''بام نیست

تا برأى هوا خورى به سراغش بروى"آسمان"است پرواز را بیاموز.

سیگار نیست

که بکشى و تمامش کنى"اکسیژن"است او را نفـــس بکش.

روزنامه نیست

که بخوانى و روى نیمکت جا بگذارى"کتاب"است او را زندگى کن.

او یک "زن"است اگر میتوانى "مرد"باش

دلایل با ارزش بودن زن به گفته دکتر شریعتى...

زن اگر پرنده آفریده میشد حتما 

طاووس بود

اگر حیوان بود حتما آهو بود

اگر حشره بود حتما پروانه بود

او آنسان آفریده شد تا خواهر و مادر باشد

و عشق زن چنان بزرگ است که اشرف موجودات خداست

تا حدى که یک گل او را راضى میکند

و یک کلمه او را به کشتن میدهد

پس اى مرد مواظب باش زن از سمت چپه نزدیک به قلبت ساخته شده

تا او را در قلبت جا دهى

شگفت انگیز است زن در کودکى درهاى رحمت را به سوى پدرش میگشاید

در جوانى دین شوهرش را کامل میکند

و هنگامى که مادر میشود بهشت زیر پاى اوست

پ.ن : قدرش رو بدون