زندگى باتو...کنارتو...به قرآن خوب است

زیر باران بنشینیم که باران خوب است

گم شدن با تو در انبوه خیابان خوب است

با تو بى خوابى و بى تابى و دل مشغولى

با تو حال خوش و احوال پریشان خوب است

روبه رویم بنشین و غزلى تازه بخوان

اندکى بوسه پس از شعر فراوان خوب است

شب خوبیست بگو حال زیارت دارى؟

مستیه جاده ى گیلان به خراسان خوب است

نم نم نیمه شب و نغمه عبدالباسط

زندگى با تو ...کنار تو ...به قرآن خوب است

ناصر حامدى

من پیر شدم ، دیر رسیدى ، خبرى نیست

من پیر شدم ،دیر رسیدی،خبری نیست

مانند من آسیــمه سر و دربـدری نیست

 

بسیار برای تـو نـوشتم غم خود را

بسیار مرا نامه ،ولی نامه بری نیست

 

یک عمر قفس بست مسیر نفسم را

حالا که دری هست مرا بال و پری نیست

 

حالا کـه مقدر شده آرام بگیرم

سیلاب مرا بـرده و از مـن اثری نیست

 

بگذار که درها همگی بسته بـمانـنـد

وقتی که نگاهی نگران پشت دری نیست

 

بگذار تبر بـر کمر شاخه بکوبد

وقتی که بهار آمد و او را ثمری نیست

 

تلخ است مرا بودن و تلـخ است مرا عمر

در شهر به جز مرگ متـاع دگری نیست

 ناصر حامدى

آنچه کردى با دل من ، با دل دیگَر مَکُن

‎بی خیالت سر نکردم، بی خیالم سر مکن

‎خواب را در چشم های خسته ام باور مکن

‎اختیارت را به دست باد جادوگر مده

‎پیش مردم زلف هایت را پریشان تر مکن

‎امر کن تا بر لب سرخ تو عاشق تر شوم

‎نامسلمانا! لبم را نهی از منکر مکن

‎عمر بودن با تو کوتاه است،مثل عمر گل

‎نازک انداما! گل عمر مرا پرپر مکن

‎دیدی و چیدی و بوییدی و دور انداختی

‎آنچه کردی با دل من با دل دیگر مکن

‎شب گذشت و خواب چشمان تو را از من گرفت

‎گفتمت عادت به داروهای خواب آور مَکُن

ناصر حامدى