شب هاى بى تو

تمام شب آنجا میان سینه من کسی

ز نومیدی نفس نفس می زد

کسی به پا می خاست

کسی تو را میخواست...

 فروغ فرخزاد

فانوس عشق

محبوبم...

دنیا زوالی بیش نیست.

و آنچه از ما خواهد ماند، گورهایی ست که تنهایی را به تاریک ترین شکل ممکن نشانمان می دهد.

چراغی روشن کن و پرده ی اتاق را کنار بزن.

مردان تنها، ملوانان غمگینی اند که شب ها و در پی جایی امن، به خیابان ها می زنند.

چراغی روشن کن و با آهنگی که دوستش داشتیم به آرامی و رو به پنجره برقص.

بگذار فانوسی که از اتاق تو چشمک میزند،

ملوانان شب را از غرق شدن نجات دهد.

وقتى که مـــــى رفت...

خیلی راحت در چشم هایم نگاه کرد و گفت می خواهد برود.

حرفی نزدم، نه اینکه عاشقش نباشم ها...نه...  دیوانه وار دوستش داشتم.

اما باید با چشم های خودتان ببینید عشق از همان دری که وارد قلبت شده، دارد می رود، تا مثل الان من لال بشوید..

اینجور وقتها من لال می شوم.

همه ی وجودم می شود یک چشم، که با وجود ابری بودنش، تمام رفتن های معشوقش را یکجا به تماشا می نشیند..

فقط به امید اینکه شاید برود؛ تمام دنیا را بگردد ..

ببیند هیچ خانه ای گرم و نرمتر از خانه ی قلب منی که ترک کرده نبوده و نیست...😔

آن وقت دوباره برگردد و این بار آهسته در بزند، و من بی صبرانه بگویم خوش آمدی... 

بگویم می بینی؟

هیچ چیز این خانه عوض نشده ..

فقط کمی پنجره های قلبم ترک برداشته ..💔

چون وقتی می رفتی،

از همین پنجره یک دنیا تو را تماشا کردم...

ساعت دلتنگى

وقت ِ خواب است و ...

دلم پیش ِ تو سرگردان است ...

شب بخیر ...

ای نَفس ات شرح ِ پرشانی ِ من ...

سردرگم...

دیشب

نبودنت آنقدر سنگین و دردناک بود!!!

که به ذهنم خطور کرد

دیگَر به "تو" فکر نکنم

صبح که از خواب بیدار شدم تصمیم گرفتم

به دیشب فکر نکنم...

شب به خیر عزیزم....

خوابیدنى که توش بوس و بغل 

و شب بخیر عزیزم نباشه

کپه ى مرگه....

سلامتى اونایى که امشب باید کپه ى مرگشونو بذارن...!

لالایـــــى | Lullabies

عاشق که میشوى 

لالایـــــى خواندن هم یاد بگیر

شب هاى باقى مانده عمرت

به این ســـادگى صبح نخواهد شد

❤️❤️:❤️❤️

00:00

به نیمه رسید شب

ولى به آستانه اش نرسیده امیدم

دوانم به دنبال عقربه ها شاید نگهشان دارم

تا بماند براى همیشه برایم این ساعت صفر عاشقى

گاه دلم مـــــى گیرد...

 

 

نمى دونستم نامهربونه😢😢
دریافت
حجم: 5.33 مگابایت

 

 

 

گاه دلم میگیرد....

از همه چیز...

از سادگى هایم...

از نامردى هایت...

از این که عاشقت شدم...

گاه دلم میگیرد

تا حد مرگ دلم میگیرد

از این روزگار که با سازش رقصیدم 

اما او حتى یک بار به ساز دلم کوک نبود

گاه دلم مـــــى سوزد براى اشک هایم

گاه دلم میگیرد...

این نبود

آنچه در انتظارش بودم

تو نیستـــــى...

تو نیستـــــى و من براى بودنم

هنوز

بودنت را جشن میگیرم

بهترین آواز من به خوابم بیا

دل من خداحافظ را نمى فهمد