زن پر از کینه است

زن عشق مـــــى کارد و کینه درو میکند...

دیه اش نصف دیه ى توست و مجازات زنایش با تو برابر...

مـــــى تواند تنها یک همسر داشته باشد؛

و تو مختار به داشتن چهار همسر هستى...

براى ازدواجش در هر سنى اجازه ولى لازم است؛

و تو هر زمانى بخواهى به لطف قانونگذار مـــــى توانى ازدواج کنى

در محبسى به نام بکارت زندانى است و تو.....

او کتک مـــــى خورد و تو محاکمه نمى شوى...

او مـــــى زاید و تو براى فرزندش نام انتخاب مـــــى کنى...

او درد مـــــى کشد و تو نگرانى که کودک دختر نباشد...

او بى خوابى مى کشد و تو خواب حوریان بهشتى را میبینى...

او مادر مـــــى شود و همه مـــــى پرسند نام پدر...

او هر روز متولد مـــــى شود

هر روز عاشق میشود

مادر مـــــى شود

پیر مـــــى شود

و مـــــى میرد

و قرن هاست که او عشق مـــــى کارد و کینه درو میکند...

چرا که در چین و شیار هاى صورت مردش به جاى گذشت زمان جوانى بر باد رفته اش را مـــــى بیند

و در قدم هاى لرزان مردش، گام هاى شتابزده جوانى براى رفتن...

و درد هاى منقطع قلب مرد، سینه اى را به یاد مـــــى آورد که تهى از دل بوده

و پیرى مرد رفتن و فقط رفتن را در دل او زنده مـــــى کند

و اینها همه کینه است که کاشته مـــــى شود در قلب مالامال از درد