میــــــخندم | laugh

‎ 

 به بد عهدیِّ ایام و بدِ اقبال میخندم

‎دلم خون است اما باز، با این حال میخندم

‎
قطار آرزوهایِ، محالم میرود اما


کنار ایستگاه امشب، به بغضی کال میخندم

‎
به وصلش مژده دادم حافظ و دیریست در هجران


به فال کذب او با اشک، از آن سال میخندم

‎
از آن ساعت که تن دادم به اجبار قضا یک سر


به طعم قهوه و فنجان و شوق فال میخندم

‎
منم آن آدم برفی، که یخ بسته تنش اما


به گرمای دروغینِ کلاه و شال میخندم

‎
میان دین و دل یک شب، سر عشق تو دعوا شد


دلم را بردی و دارم به این جنجال میخندم

‎
اسارت در خیال تو، چه شیرین است وقتی که


به پرواز پرستوها، منِ بی بال میخندم

‎بیان وصف تو شاید، نباشد کار من اما


به وعظ واعظانه با زبان لال میخندم

‎
تظاهر کرده ام عمری، به لبخند و نفهمیدی


که من با قلبی از اندوه مالامال میخندم

‎
دروغ آینه از تو، مرا دق داده اما من


میان مردنم گاهی، به این تمثال میخندم

‎من از اشکال می خوردن، به حکم شرع حیرانم


به این تحریم ها"ساقی"، به این اشکال میخندم..