من با تو

تو را مدام میجویم

لحظه ها،ثانیه ها،ساعت ها

تو را مدام مـــــى خواهم

روزها، عصرها، شب ها

تو را مدام مـــــى بویم

هفته ها، ماه ها، سال ها

من تا همیشه با تو ام

آنقدر که حتى زمان هم با عبور خودش عاشقى مـــــى کند

پیراهنم مـــــى داند

تا در آغوش تو پیدا مـــــى شوم

دست هایم دور تو حلقه مـــــى زنند

و من با عطر موهایت عشق مـــــى بافم

تا انگشت هایم زندگى را لمس کنند

من با تو زنده ام

کسى جز تو در من نیست

کسى جز تو با من نیست

کسى جز تو یادم نیست

همین کافیست...

حتى اگر در میان مردمان این شهر شلوغ

یک نَفَر 

فقط یک نَفَر 

تو را بفهمد کافیست...

نیشخند...

پس کجایى؟

طاقت نیشخند کوه ها را ندارم،

خیلى وقت است ، آنها به هم رسیده اند...

مـــــى روم تا دود کنم هستى ام را...

‎آن روزها که با تو بودن برایم آرزو بود

‎تمام شد !

‎امروز با تو بودن

‎یا نبودن فرقی ندارد...

‎سیگار باشد و خیابان ...

‎من میروم تا دود کنم هستی ام را ....!!





عشق ابدى...

تا زنده ای

در برابر کسی که به خودت علاقه مندش کردی مسئــــــــــــــــــــــــــولی.....

به تو فکر کردم | I thought you

 

 

 

 

 

فکر کردن به تو .....

 پنهانى ترین کار زندگى من است...

و تو....

پنهانى ترین دلتنگى من هستى ...

پنهانى ترین لبخندى در صورتم...

و پنهانى ترین مسبّب حالات روزانه ام...

و روزهاى زیادیست که میگذرد و ساکتم.....

تا همیشه دوســتت دارم.....

 

مگر مـــــى شود...

مگر می‌شود از این همه آدم ؛

یکی تو نباشی ...  ؟!

نگاه کن

از شیشه قطار رفتنـــت 

نگاه کن

به حقیقتى که نیستـــــى 

به دروغــى که خوبـــــــم

به فرصتى که نبـــــــــود

به طاقتـى که نـــــــدارم

از شیشه قطار رفتنـــت 

نگاه کن

به توهم خیس چشمهایم

به حقیقت خشک زندگـى

به من

به ایستگاه

به ما که عبور را به تماشا نشسته ایم

از شیشه قطار رفتنـــت

نگاه کن

بعد از تو مردن کار سختى نیســــــت

مثل یک مرگ تدریجى زمستانـــــیست

دستى که براى رفتن تکان دادى.....

صبح بخیر

صبح ها با آلزایمر از خواب بیدار میشوم!

اصلاً انگار نه انگار

که دیشب قبل از خواب

چه نفرین هایى که نثارت نمیکردم!

شاید خاصیتِ عشق همین باشد...

او یک "زن"است

زن ''بام نیست

تا برأى هوا خورى به سراغش بروى"آسمان"است پرواز را بیاموز.

سیگار نیست

که بکشى و تمامش کنى"اکسیژن"است او را نفـــس بکش.

روزنامه نیست

که بخوانى و روى نیمکت جا بگذارى"کتاب"است او را زندگى کن.

او یک "زن"است اگر میتوانى "مرد"باش