سقوط خیال

دلم خیس است

از لمس انتظارى قدیمى

از آهنگ ثانیه هاى نبودنت

که کنار قدم هایم

قدم مـــــى زند

تنهاییم را مـــــى تکانم در باد

و سقوط مـــــى کنم

از خانه ى خیال تو

که اتاق زخم هایش اندازه زندگى نیست

شلیک کن رفیق....

کسى به مغزم این توده رنج آور شلیک کند!

ذهنم بوى باروت و مرگ گرفته

بس که مـــــى کشم خیال تو را...